Uganda

Hi hi,

het vervolg.. We gingen dus meelopen met het project. 's Morgen hebben we 2 stoven afgemakt zodat de mensen konden koken. We waren nu met 6 mensen omdat ik en Nienke er ook waren. Normaal zijn ze met zijn 2en of met zijn vieren dus we hadden niet heel veel te doen.
Rond 12 uur kregen we lunch en tijdens de luch werd er even mede gedeeld dat we iets eerder klaar zouden zijn dan normaal omdat het 16 jarige broertje van Vincent, de BodaBoda driver die ook meehelpt voor Be More verongelukt was met de Boda Boda. Dat was wel even heel heftig om te horen..
Na de lunch gingen we 2 huizen bezoeken om daar wat te doen voor die mensen. Bij het eerste vrouwtje gingen we het pad schoonvegen want ze was 70 jaar oud en had al een paar jaar last van haar buik. Je kon het ook bijna geen huis noemen waar ze in woonde hoor. Bij het trweede huis moesten we een afdruiprek maken voor een vrouwtje van 75 jaar. Dat was wel erg grappig om te zien hoe dat nou gemaakt werd. Er takken gebruikt, oude spijkers die weer rechtgeslagen werden, bananenbladeren wat als touw werd gebruikt en een steen wat als hamer gebruikt werd. Zo knap!
Rond 15.15 uur waren we klaar en Nienke en ik wilden nog wat gaan doen dus liepen we wat rond in het dorpje en zijn we even naar de bron gelopen waar mensen hun water vandaan halen. Het is best een stuk lopen en die mensen moeten ook nog eens omhoog lopen met die jerrycans water op hun hoofd. Zelfs kinderen moeten water halen, het begint als ze 7 jaar oud zijn en dan met 5 liter en dat word steeds meer tot ze tenslotte 20 liter mee moeten dragen als ze 14 zijn.
Uiteindelijk hebben we 's middags een ijsje gegeten want de boda boda ijscoman kwam langs. Dan weet je ook niet wat je ziet hoor hihi.
Het is wel super om in het dorp te zijn. Iedereen is zo vrolijk en aardig en het is leuk om te zien hoe ze nu in zo'n dorp leven, normaal zou je dat niet zo snel meemaken. Het vrijwilligershuis en het huis waar die locals wonen waar wij nu verblijven ziet er nog aardig uit maar daarom heen zie je alleen maar 'huisjes' in hele slechte staat. Die mensen zijn echt heel arm. De mensen waarbij we slapen zijn rijk vergeleken bij de anderen maar zelfs zijn hebben een keuken wat niks voorstelt met alleen een half kapotte stoof erin en wat pannen, geen stromend water en een badkamer waar alleen een teiltje in staat. Ze hebben wel 2 dienstmeisjes wat heel zielig is. Die zijn 14 en 18 jaar en moeten van 's morgens vroeg tot 's avonds laat werken. In de buurt woont ook een jongetje, King Kong. Hij moet in zijn eentje voor zijn jongere broertjes en zusjes zorgen terwijl hij pas 15 jaar is omdat zijn ouders bijna nooit thuis zijn. Die werken in de stad. Echt heel zielig.
De volgende dag was het feest! Het feest ging over het milieu en het schoonhouden van de straten al vind ik het hier qua afval hartstikke meevallen met wat ik andere landen gezien heb.
We kregen allemaal een t-shirt aan van het project en begonnen met het schoonmaken van het dorpje. Daarna gingen we een boom planten. Er waren 300 boompjes zodat iedereen zijn eigen boom kon planten maar onze 'gids' was zo bezig met foto's maken dat we de menigte kwijt waren geraakt. We hebben dus geen boom kunnen planten helaas.
Na de mislukte poging gingen we met zijn allen marcheren naar een grasveldje een paar km verderop. Dit was echt super!! Wat een lol hebben we gehad. De fanfare voorop en wij met heel de reutemeteut erachteraan!
Aangekomen bij het grasveldje kreegn we 'les' over planten, bomen en milieu en daarna begonnen er kinderen te zingen. Vervolgens kwamen de speeches. De eindeloze speeches in het Ugandees. De projectleider zorgde er na een hele saaie zit voor dat we weg konden gaan, gelukkig :)
Er kwam trouwens ook nog een hele oude man bij het gebeuren zitten. Hij was echt heel vies en had kapotte kleding aan. Ik bood hem een stoel aan want iedereen liet hem maar gewoon op de grond zitten. Daarna werd er water uitgedeeld en hij werd gewoon weer genegeerd dus ik heb hem water gegeven maar dat was zo zielig. Je zou denken dat mensen respect moeten hebben voor ouderen maar dat is hier dus blijkbaar niet zo. We gingen wel voor de lunch dus ik was alweer helemaal bang dat hij niks zou krijgen maar de projectleider zou ervoor zorgen dat hij ook mee zou kunnen eten.
Na het gebeuren hebben we afscheid genomen en hebben Nienke en ik de Matatu gepakt naar Masaka. In Masaka wilde Nienke een test doen bij een kliniek maar dat kon niet dus hebben we maar weer de Matatu gepakt naar Kampala, de hoofdstad. In de Matatu zat een moeder met een baby'tje. Dat baby'tje gaf ze aan een vreemd meisje en dat meisjes gaf haar weer aan mij. Zo superlief!! Ik heb haar echt een hele poos mogen vasthouden terwijl haar moeder in slaap was gevallen.
In Kampala namen we een luxe kamer met een warme douche. Zo heerlijk. De volgende morgen zijn we gaan eten bij brood, een nederlands tentje en daarna zijn we vertrokken naar de moskee. Hier op een berg staat de twee na grootste moskee van afrika wat gebouwd is door Kadafi. Daar aangekomen was het zo super! Het was zo mooi gebouwd en je had zo'n waanzinnig uitzicht over de hele stad! We kregen allebeui een hoofddoek om en mochten binnen kijken en uituindelijk mochten we ook de minaret beklimmen waar we een nog mooier uitzicht hadden. Super!
Daarna zijn we lekker gaan eten in een cafeetje